Όταν η πρόκριση μιας ομάδας εξαρτάται και από το αποτέλεσμα μιας άλλης η κατάσταση περιπλέκεται. Το ίδιο ωστόσο ισχύει και για τους Ιάπωνες. Όπως εμείς επιθυμούμε -για να βρεθούμε στους «16»- να νικήσουμε την Ακτή Ελεφαντοστού και την ίδια ώρα η Ιαπωνία να μη νικήσει την Κολομβία, έτσι και η Ιαπωνία ελπίζει σε νίκη της Ελλάδας ώστε να κρατηθούν στους 3 βαθμούς οι Αφρικανοί, ενώ παράλληλα οι Ασιάτες θέλουν δική τους νίκη επί της Κολομβίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, λοιπόν, απλά παίζεις με το μυαλό αποκλειστικά στο δικό σου παιχνίδι. Είναι δεδομένο ότι στον πάγκο της Εθνικής θα υπάρχει ενημέρωση για τα γεγονότα του άλλου αγώνα, αλλά οι διεθνείς θα πρέπει να είναι ανεπηρέαστοι. Εξάλλου, αντίστοιχη πρόκριση έχουν ξαναπετύχει πριν ακριβώς δέκα χρόνια. Στο αξέχαστο Euro της Πορτογαλίας η Ελλάδα που έχανε με 2-1 από τη Ρωσία στην τελευταία αγωνιστική πέρασε στην ισοβαθμία των 4 βαθμών, λόγω του αποτελέσματος στον αγώνα της Πορτογαλίας με την Ισπανία.

Toυ Δημήτρη Κωτσέλη

Με ισοβαθμία 4 βαθμών περάσαμε και το 2012 στη Βαρσοβία, έχοντας και πάλι τη Ρωσία στην τελευταία αγωνιστική. Τώρα η κατάσταση διαφοροποιείται κάπως. Αντί για Ρώσους έχουμε τους Ιβοριανούς, αντί για πρόκριση σε ισοβαθμία ελπίζουμε να την αποφύγουμε γιατί κατά 90% θα μας αφήσει εκτός συνέχειας, αλλά το κοινό σημείο είναι και πάλι οι 4 βαθμοί. Το θέμα λοιπόν είναι η δική μας Εθνική, και οι προοπτικές της να πάρει τη νίκη σε λίγα 24ώρα στην παραλιακή Φορταλέζα της βορειοανατολικής Βραζιλίας. Γιατί, αν νικήσει την Ακτή Ελεφαντοστού του Ντρογκμπά, ακόμα και η πρόκριση να χαθεί από το άλλο παιχνίδι, η πορεία της στα τελικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας θα είναι πετυχημένη και θα μένει αυτή η πικρία για τα τρία γκολ της πρεμιέρας που θα μας στερήσουν σε αυτή την περίπτωση τη συνέχεια στη διοργάνωση.

Από όσα έχω ζήσει όλες αυτές τις μέρες στη Βραζιλία και το κλίμα που εισπράττω από την Εθνική, η λευκή ισοπαλία με την Ιαπωνία και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε, έχει συσπειρώσει και πεισμώσει την ομάδα σε μεγάλο βαθμό. Το αν έχουμε τη δυνατότητα να τα καταφέρουμε θα φανεί στις 24 του μήνα, αλλά το σίγουρο είναι πως πηγαίνουμε με θετικότατη αύρα. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο κίνητρο για την Εθνική κι αυτό προκύπτει από… άλλον όμιλο! Αναφέρομαι φυσικά στην ξέφρενη πορεία της Κόστα Ρίκα στον όμιλο με Ουρουγουάη, Ιταλία και Αγγλία με τους Βορειοαμερικάνους όχι απλά να επιβιώνουν από τον όμιλο-φωτιά αλλά παράλληλα να βρίσκονται ένα βήμα από την πρώτη θέση.  Και πώς σχετίζεται αυτό με την Εθνική; Η Ελλάδα αν προκριθεί, θα το κάνει ως δεύτερη στον όμιλό της, κι έτσι θα αντιμετωπίσει την πρώτη ομάδα του ομίλου που προανέφερα στους «16». Για να χάσει την πρωτιά η Κόστα Ρίκα θα πρέπει να ηττηθεί στην τελευταία αγωνιστική από την Αγγλία και ταυτόχρονα, στον άλλο αγώνα (Ιταλία-Ουρουγουάη) ο νικητής να έχει διαφορά 3 ή 4 γκολ… Κι αν λοιπόν η Κόστα Ρίκα έδειξε περίτρανα ότι είναι υπολογίσιμος αντίπαλος, δεν μπορεί να λογιστεί ως μεγαθήριο που σου φράζει το δρόμο για τα προημιτελικά πριν καν αγωνιστείς…

Η ευκαιρία για την Εθνική μοιάζει ιστορική και ανεπανάληπτη. Τα ζητήματα ωστόσο για τη «γαλανόλευκη» είναι τρία: να καταφέρει να διατηρήσει το κλίμα συσπείρωσης και το «όλοι για έναν και ένας για όλους» που προέκυψε ακαριαία με την αποβολή του Κατσουράνη με την Ιαπωνία, να συνεχίσει να παρουσιάζει χαλύβδινη άμυνα όπως και στον αγώνα με τους Ασιάτες αποφεύγοντας τα φτηνά λάθη που έκανε στην πρεμιέρα, και τέλος να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα για πρώτη φορά στο φετινό Μουντιάλ. Αν μάλιστα, η Εθνική καταφέρει να προκριθεί με μόλις 1 γκολ, και σύνολο τερμάτων 1-3 στον όμιλο, τότε θα σπάσει ένα ακόμα ρεκόρ…

πηγη: protagon.gr