Ενα Μουσείο αφιερωμένο σε παίκτες και φιλάθλους!

Διαβάστε τη συνέντευξη του προέδρου του Γαλανόλευκου Φάρου, Νίκου Φλέκκα όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα scorernews.gr

Λίγο μετά την κρίσιμη έξοδο της εθνικής ποδοσφαίρου στην Λιθουανία για τα Προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Βραζιλία, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Φιλάθλων της Εθνικής ΄΄Γαλανόλευκος Φάρος΄΄, ετοιμάζει μία σειρά εκδηλώσεων, την 16^η Ιουνίου, στα Χανιά.

Μετά την επιστροφή από το ταξίδι στο Βίλνιους, θα διοργανωθούν φιλικές αναμετρήσεις, παλαιμάχων και μη, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, ενώ το κύριο γεγονός θα είναι τα επίσημα εγκαίνια του μουσείου της Εθνικής από τον δήμο Χανίων και τον πρόεδρο της ΕΠΟ κ. Σαρρή.
Η πρωτοβουλία ήταν του Γαλανόλευκου Φάρου και λαμβάνει χώρα με την στήριξη του Δήμου Χανίων και της ΕΠΣ Χανίων. Το τουρνουά θα διεξαχθεί στο γήπεδο των Περιβολίων, με συμμετοχές πρώην και νυν ποδοσφαιριστών, μεταξύ τους και μέλη της Εθνικής Ελλάδος. Το εισιτήριο θα είναι 5 ευρώ για τους ενήλικες, δωρεαν για τα παιδιά,  με τα έσοδα να πηγαίνουν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα της πόλης (ΕΛΕΠΑΠ, ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ, ΚΑΦΑΜΕΑ και ΚΗΦΑΠ).
Θα αγωνιστούν 3 ομάδες. Μία παλαιμάχων του Πλατανιά και του ΑΟ Χανιά, μια με παλαίμαχους του ΟΦΗ (μεταξύ τους οι Νίκος Μαχλάς και Νίκος Νιόπλιας) και μια μικτή της Ένωσης Αστυνομικών και μελών του Γ.Φ. Η τελευταία ομάδα μπορεί να χαρακτηριστεί φαβορί, καθώς ήδη έχει κινηθεί για σημαντική ενίσχυση, αναμένοντας την παρουσία των Ζαγοράκη, Μαλεζά, Καραγκούνη, Κονέ, Σηφάκη, Κοκολάκη, Δαμανάκη, ίσως και του Γιώργου Σαμαρά! Τα ματς θα έχουν 40λεπτη διάρκεια.

Έπειτα, όλοι θα μεταβούν στο κέντρο της πόλης, όπου έχει στηθεί ένα ΄΄στολίδι΄΄, ένα μουσείο άξιο να συγκινήσει κάθε Έλληνα, και όχι μόνο, φίλαθλο. Τα εγκαίνια θα γίνουν παρουσία του προέδρου της ΕΠΟ Γιώργου Σαρρή, εκπροσώπων του Δήμου και των αντιπροσώπων των συνδέσμων του Φάρου σε Τρίπολη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη.



Το μουσείο
Λίγοι γνώριζαν μέχρι πρότινος την ύπαρξή του, μέχρι και στην ίδια την πόλη των Χανίων. Πίσω από την Δημοτική Αγορά, στην οδό Τσουδερών 42 εδρεύουν τα γραφεία του Γαλανόλευκου Φάρου και μαζί το μεγαλύτερο μουσείο σχετικά με εθνική ομάδα στον κόσμο. Τα 350 εκθέματα φτάνουν για να δείξουν την σημασία αυτής της προσπάθειας. Η συγκίνηση και το δέος είναι λίγα από τα συναισθήματα του φιλάθλου που θα μπει στον ΄΄ναό΄΄ της Εθνικής. Ξυπνούν μνήμες, από πορείες, νίκες και το πιο μεγάλο γεγονός, το όνειρο του 2004 στην Πορτογαλία. Τότε καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη είναι αυτή η ομάδα. Από το Euro κι έπειτα πάντα πρωταγωνιστεί, κάνοντας περήφανους τους ποδοσφαιρόφιλους στην Ελλάδα, σε μέρες που πολλοί σύλλογοι τους απομακρύνουν με κάθε τρόπο από τα γήπεδα. Αυτός είναι και ο στόχος των ανθρώπων του φάρου, καθώς ο κόσμος είναι ο 12^ος παίκτης της Εθνικής και οφείλει να βρίσκεται πάντα δίπλα της.


Το scorernews.gr βρέθηκε στα Χανιά και το μουσείο της Εθνικής και μίλησε με τον πρόεδρο και ιδρυτή του Γαλανόλευκου Φάρου, Νίκο Φλέκκα, για το μουσείο, αλλά και για την εθνική, υπό την οπτική ενός μέλους του Φάρου, που βρισκόταν πάντα δίπλα στην ομάδα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στις προκριματικές διοργανώσεις και τις τελικές φάσεις.
-Πώς ξεκίνησε η ιδέα της δημιουργίας του μουσείου;
Όταν ακολουθείς την εθνική παντού, μετά από κάθε παιχνίδι μαζεύεις ορισμένες φανέλες από τους διεθνείς. Αυτές πρέπει να τις βλέπει ο κόσμος. Όταν αποφασίσαμε ως  Γαλανόλευκος Φάρος να κάνουμε μια αίθουσα για να κάνουμε συμβούλια, είχαμε ήδη γεμίσει μια βαλίτσα με φανέλες από διεθνείς. Αρχίσαμε να κάνουμε κάδρα αυτές τις φανέλες. Τον Μάρτη του 2012 τα εκθέματα ήταν 190. Τώρα πια έχουμε φτάσει τα 350. Είναι το μεγαλύτερο μουσείο παγκοσμίως σε θέμα εθνικών ομάδων. Εμείς είμαστε περήφανοι να μπαίνουν Έλληνες και ξένοι και να βλέπουν αυτό που έχουμε κτίσει. Το μουσείο για εμάς ανήκει στον 12ο παίκτη της εθνικής, τον Έλληνα φίλαθλο, Και φυσικά σε όλους τους διεθνείς που έχουν φορέσει την γαλανόλευκη. Είναι χαρά μας όταν οποιοσδήποτε παίκτης  το επισκέπτεται και βλέπει τι τρέλα έχουμε και τι έχουμε μαζέψει στα 10 χρόνια που υπάρχει ο ΓΦ. Από  όλα, το πιο όμορφο είναι το αντίγραφο του ευρωπαϊκού κυπέλλου που η Ελλάδα κατέκτησε το 2004, ίδιο από το 1960 μέχρι το 2004. Τώρα που μπαίνουν ξένοι, από χώρες όπως η Ρωσία και η Δανία, που το έχουν κατακτήσει, αλλά και άλλες όπως η Φιλανδία και η Ελβετία, χαίρονται να τους το δίνουμε να βγάζουν φωτογραφία. Έχουμε μπάλες αγώνων, το πίο ακριβό έκθεμα που έχουμε είναι η μπάλα του Ελλάδα – Νιγηρία, στη μοναδική νίκη της Ελλάδας σε Παγκόσμιο, μία από τις μπάλες του αγώνα και υπογεγραμμένη από τους ποδοσφαιριστές. Κασκόλ, dvd, βιβλία, φόρμες, γάντια τερματοφυλάκων κλπ.

-Η συλλογή πως γίνεται;

Πηγαίνοντας σε κάθε παιχνίδι, θα πάρεις ένα αναμνηστικό. Καπέλα 2004, 2008, Νότιος Αφρική κασκόλ κλπ, που αυτά τα  αγοράζεις.  Όλα αυτά για μας είναι οι μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου, ειδικά το ’04. Έπειτα, μετά από κάθε παιχνίδι, βρίσκουμε τους διεθνείς και τους ζητάμε για το μουσείο την φανέλα τους. Δεν έχουμε παράπονο από κανέναν, γιατί το ξέρουν οι περισσότεροι, το έχουν δει. Συν ότι βρίσκουμε παλιούς διεθνής, όπως πρόσφατα που ο Νίκος Μαχλάς μας έδωσε την φανέλα του 1994, στην πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, στην Αμερική, την άσπρη με το 09. Η φανέλα του 1980 που μας έδωσε ο Γιάννης Δαμανάκης, Χανιώτης διεθνής του ΠΑΟΚ, αυτή του Γούναρη του 1982. Έχουμε φτιάξει μία στήλη με την ιστορία της φανέλας της Εθνικής. Προσπαθούμε να βρούμε και παλιούς διεθνείς. Το μουσείο είναι λίγο σύγχρονο, από το ’04 και μετά, καθώς και η  πιο μεγάλη στιγμή της ομάδας ήταν το ’04 όμως προσπαθούμε να βρούμε το παρελθόν, δεν ξεχνάμε τα παιδιά πριν από τότε, η Εθνική αυτή υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και έχουν περάσει πάρα πολλοί διεθνείς που έχουν τιμήσει την γαλανόλευκη.

-Πως βλέπουν παλιοί και καινούριοι διεθνείς αυτή την προσπάθεια;
Συγκίνηση. Αυτό είδα όταν ήρθαν ο Βασίλης Κωσταντίνου και ο Κώστας Ελευθεράκης στα Χανιά, ο Κώστας Πολυχρονίου με τον Τάκη Οικονομόπουλο  στην Αθήνα όταν είχαμε πάει το μουσείο στο Π. Φάληρο για 10 μέρες. Μας έδωσαν χιλιάδες μπράβο για την προσπάθεια. Όλη αυτή η προσπάθεια  που έχει ξεκινήσει τόσα χρόνια έχει ξεκινήσει λόγω αγάπης για την ομάδα. Επειδή ζήσαμε το όνειρο του ’04, θεωρήσαμε καθήκον μας να βρισκόμαστε δίπλα στην ομάδα και στις νίκες και στις ήττες, στις χαρές και τις λύπες. Γι’ αυτό το μουσείο ανήκει στον Έλληνα ποδοσφαιριστή που τίμησε την φανέλα της Εθνικής και τον Έλληνα φίλαθλο που στηρίζει και αγαπά την ομάδα.

-Πως ανταποκρίνεται ο κόσμος;   
Βλέπεις να έρχονται Έλληνες του εξωτερικού, από Αυστραλία, Τασμανία, Αμερική, Γερμανία και να δακρύζουν,  να χαίρονται. Γίνονται επισκέψεις από σχολεία, των Χανίων και της περιοχής όταν ανεβήκαμε στο Φάληρο. Είναι επίσης, ένα είδος αθλητικού τουρισμού το μουσείο. Η δική μας προσπάθεια είναι ταυτόχρονα όμως να δείξουμε ότι ως Έλληνας πρέπει να είσαι περήφανος. Για την Ελλάδα και την Εθνική, γιατί αυτά τα παιδιά το ’04 μας έκαναν πρωταθλητές Ευρώπης και γιατί τόσα χρόνια από τους διεθνείς έχουμε κερδίσει απίστευτες χαρές. Όταν βλέπεις τα παιδάκια να βγάζουν φωτογραφίες με το τρόπαιο είναι πολύ όμορφο. Ή τον ξένο, τον τουρίστα που αγαπά το ποδόσφαιρο. Προ καιρού ήρθαν Άγγλοι, που η Αγγλία δεν έχει πάρει ποτέ το ευρωπαϊκό και τρελάθηκαν. Ή Πορτογάλους, για τους οποίους ήταν μεγάλη πίκρα το ’04 που έχασαν στην πρεμιέρα και τον τελικό, που μπαίνουν με το ζόρι μέσα και βλέπουν  το κύπελλο που δεν πήραν τότε και χαίρονται να βγάζουν φωτογραφίες.
-Πώς μπορεί να έρθει κάποιος κοντά στον Φάρο;
Για εμάς όλοι οι Έλληνες που έρχονται είναι μέλη. Ο Φάρος έχει 7000 επίσημα μέλη. Η ετήσια συνδρομή είναι 10 ευρώ. Ένα μικρό κόστος στην Ελλάδα της κρίσης. Η δικιά μας προσπάθεια είναι πάντα να βρίσκουμε εισιτήρια. Η συνεργασία μας με την ΕΠΟ τα τελευταία χρόνια είναι άριστη. Έχουμε πάντα εισιτήρια εκτός έδρας. Ήταν μεγάλη μου χαρά στο ευρωπαϊκό όταν έδινα εισιτήρια σε Έλληνες ομογενείς από Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο. Είναι απίστευτη χαρά να βλέπεις κόσμο που μπορεί να μην έχει δει την εθνική ξανά και να τον οργανώνεις για να παρακολουθήσει το ματς. Στην Σλοβακία τον Οκτώβριο του ’12 είχα έρθει σε συνεννόηση με Έλληνες φοιτητές ένα χρόνο πιο πριν για τον ματς της Ελλάδας και βρίσκονταν 1200 φοιτητές στην Ελληνική κερκίδα. Μέχρι και κορίτσια βαμμένα που πρώτη φορά πήγαιναν στο γήπεδο. Και κανέναν δεν ένοιαζε που επί 3 ώρες βρεχόταν. Αυτή είναι η ομορφιά. Κάναμε τρομερή κερκίδα, κερδίσαμε.

-Η πιο όμορφη στιγμή του Φάρου σίγουρα το '04. Μετά;
Φυσικά το '04, δεν θα ξεχαστεί ποτέ από κανέναν. Μετά, η νίκη μες στην Τουρκία, οι 18 μέρες στην Νότιο Αφρική, 19 μέρες Πολωνία… Η νίκη μες στην Τουρκία δεν ξεχνιέται ποτέ, γιατί τότε ήμασταν μόνο 30 Έλληνες φίλαθλοι. Η ισοπαλία μέσα στη Νορβηγία. Η νίκη μέσα στην  Σλοβακία…

Αυτή η εθνική μπορεί να μην έχει ταλέντο παλιών εθνικών, έχει όμως κάτι άλλο. Όλοι οι διεθνείς από το ’03, επί Όττο, έχουν αγαπήσει τόσο πολύ την ομάδα, το εθνόσημο. Προχωράμε και είμαστε συνεχώς σε μεγάλες διοργανώσεις. Αν εξαιρέσεις το 2006. Μικρή η Ελλάδα, πηγαίνει όμως στις μεγάλες διοργανώσεις, κι εμείς ως ΓΦ την ακολουθούμε συνέχεια.


-Η μεγαλύτερη απογοήτευση;
Σίγουρα οι 3 ήττες στην Αυστρία το 2008 ήταν μια κακία στιγμή, όμως σημασία έχει ότι ήσουν εκεί, ήσουν στο γεγονός. Απογοήτευση ήταν το ’05, όταν αν κερδίζαμε μέσα στην Δανία, ή Ελλάδα θα πήγαινε στο Μουντιάλ της Γερμανίας. Η ήττα με την Ουκρανία στο Καραϊσκάκης, οι δύο ήττες από την Ελβετία στα προκριματικά, πριν λίγο καιρό στην Βοσνία. Δεν τις λες απογοητεύσεις, τις λες κακά διαστήματα της Εθνικής, χάσαμε. Παρόλα αυτά όμως, και τώρα, βλέπουμε ότι τα παιδία πιστεύουν ότι θα πάμε Βραζιλία, θα πάμε σε μπαράζ, θα τα καταφέρουμε.

Δυστυχώς, μία φορά, λόγω τότε του Η1Ν1 ο ΓΦ δεν ήταν εκεί. Το είδαμε από την τηλεόραση. Μπαράζ Παγκοσμίου, στην Ουκρανία το 0-1 με το γκολ του Σαλπιγγίδη. Μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία.

-Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της Εθνικής; Αυτή η ομάδα έχει παίκτες. Βγαίνουν και καινούρια ταλέντα και το καλό είναι πως φεύγουν από αυτό το είδους πρωτάθλημα σαν το Ελληνικό, και πάνε στο εξωτερικό. Ευτυχώς που οι Έλληνες διεθνείς πάνε έξω. Όταν βλέπεις τον Κυριάκο Παπαδόπουλο να μην κάνει για την Ελλάδα, να πηγαίνει Γερμανία και να είναι πια περιζήτητος στις κορυφαίες ομάδες της Αγγλίας καταλαβαίνεις πόσο καλό κάνει στους Έλληνες παίκτες να φεύγουν.

Μπαίνοντας σαν επισκέπτης στο δημιούργημα του Γαλανόλευκου Φάρου, είναι σίγουρο πως δεν θα μείνεις ασυγκίνητος. Τα εκθέματα είναι όλα ξεχωριστά, με το καθένα να φέρνει τις δικές του αναμνήσεις, στιγμές χαράς, ως επί το πλείστον, αλλά και απογοήτευσης. Η ευχή όλων να μην σταματήσει να γεμίζει το μουσείο από νέες επιτυχίες της «επίσημης αγαπημένης»! Και όταν πάτε, μην ξεχάσετε, φωτογραφία με την κούπα! Γιατί…το πήραμε αδέρφια!!!

Πηγή: Scorernews.gr