Η μίνι προετοιμασία της Εθνικής ενόψει του δεύτερου αγώνα ολοκληρώθηκε, η εκδρομή του «Φάρου» στην Κρακοβία μετράει ήδη αναμνήσεις και όλοι πλέον συγκεντρώνουν την προσοχή τους στον αγώνα-τελικό με την Τσεχία στο Βρότσλαβ.
Γράφει από την Πολωνία ο Δημήτρης Κωτσέλης
Η ιστορική ισοπαλία στην πρεμιέρα του Euro 2012 (πρώτος βαθμός σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μετά το έπος του 2004), λόγω της έκβασης του αγώνα άφησε μια γλυκόπικρη γεύση τόσο στους Έλληνες παίκτες, όσο φυσικά και στον φίλαθλο κόσμο. Βέβαια, η παλικαρίσια εμφάνιση της «γαλανόλευκης» κέρδισε τις διεθνείς εντυπώσεις και το σεβασμό, κάτι το οποίο έχει ανεβάσει την αυτοπεποίθηση της ομάδας.
Τα προβλήματα φυσικά δεν λείπουν (τραυματισμοί και τιμωρίες) αλλά είναι προφανές πως η Εθνική μας ομάδα συσπειρώνεται και πεισμώνει όσο οι δυσκολίες την χτυπάνε. Ο αγώνας με την Τσεχία είναι καθοριστικός για την πρόκριση, όπως επίσης θα είναι για την Εθνική μας και ο αμέσως επόμενος της ημέρας, μεταξύ Ρωσίας και Πολωνίας.
Αισιοδοξία για την έκβαση του αγώνα υπάρχει, και το μόνο που μένει είναι να μετουσιωθεί σε… γκολ στον αγωνιστικό χώρο του Βρότσλαβ. Ένα γκολ που θα θυμίζει 2004, καθώς θα λέμε και πάλι με Τσεχία, «γκολ και φύγαμε για πρόκριση»! Και κάτι ακόμα για το τέλος, επειδή πολλά λέγονται και γράφονται ότι η Εθνική είναι η πιο βαρετή ομάδα κλπ. Με την ολοκλήρωση της 1ης αγωνιστικής όλων των ομίλων του Euro, η αναμέτρηση της Ελλάδας ήταν η πλέον έντονη σε συναισθήματα και ένταση ενώ έγινε ξεκάθαρο πως δεν έχουμε τίποτα να… ζηλέψουμε από τις άλλες ομάδες…
Εκδρομή στο Άουσβιτς για τον «Φάρο»
Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες που αντικρίζει κανείς στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Ο «Γαλανόλευκος Φάρος» βρέθηκε στην Κρακοβία πριν ταξιδέψει για το Βρότσλαβ και δεν έχασε την ευκαιρία να επισκεφτεί το περίφημο στρατόπεδο θανάτου των Ναζί, στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο εκατομμύρια άνθρωποι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η θέαση των κρεματορίων είναι ανατριχιαστική και δίνει μια άμεση εικόνα στον επισκέπτη του μεγέθους των κτηνωδιών που πραγματοποίησαν οι Ναζί πριν από περίπου μισό και κάτι αιώνα. Αν και προσπάθησαν λίγο πριν το τέλος του πολέμου να σβήσουν για πάντα τα ίχνη των θηριωδιών τους οι Γερμανοί δεν τα κατάφεραν και σήμερα το Άουσβιτς αποτελεί το σημαντικότερο μνημείο εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, τις σύγχρονες θηριωδίες τους οι Γερμανοί –μαθημένοι πια – τις καλύπτουν με πολύ περισσότερη προσοχή. Τόση ώστε να αναρωτιόμαστε αν οι ιστορικοί του μέλλοντος θα αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι για την σύγχρονη ανθρωπιστική κρίση, ή θα παραμείνουν κι αυτή στην πλάνη του σήμερα…