Το πρώτο πράγμα που αντίκριζε κανείς, μπαίνοντας στο στάδιο «Μινεϊράο» για την αναμέτρηση της Εθνικής στο Μπέλο Οριζόντε, ήταν μία κιτρινωπή λαοθάλασσα, η οποία όλο και τόνιζε τον χρωματισμό της από άκρη σ’ άκρη των διαζωμάτων, καθώς πλησιάζαμε στην ώρα της ανάκρουσης των Εθνικών Ύμνων. Ήταν μία ατμόσφαιρα, υπό τη σκέπη ενός εντυπωσιακού γηπέδου, που σου προκαλούσε δέος ακαριαία με την είσοδό σου στο εσωτερικό του. Όμοια με εκείνη που αντιμετώπισα τον Ιούνιο του 2012, στη Βαρσοβία, στον αγώνα της Ελλάδας κόντρα στη διοργανώτρια Πολωνία, στο πλαίσιο του Euro. Σου δημιουργείτο, λοιπόν, ξαφνικά η αίσθηση ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε για οικοδέσποινα την Κολομβία, και η αναμέτρηση θα ήταν μία πρεμιέρα Μουντιάλ, στην έδρα του μεγάλου αντιπάλου. Οι ισορροπίες του αγώνα άλλαξαν πριν καν βγουν στον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες.
Tου Δημητρη Κωτσέλη
Δεκάδες χιλιάδες Κολομβιανοί δεν σταμάτησαν ούτε δευτερόλεπτο να φωνάζουν για την ομάδα τους, ενώ με την ανάκρουση του ύμνου της χώρας τους σήκωσαν το γήπεδο στο πόδι. Ανατριχίλα για όλους τους Έλληνες που βρέθηκαν στο γήπεδο του Μπέλο Οριζόντε η ανάκρουση του δικού μας Εθνικού ύμνου που ακολούθησε. Μόλις η τέταρτη φορά στα χρονικά που ηχεί πέρα από τον Ατλαντικό, ο Εθνικός μας ύμνος, σε επίσημο ποδοσφαιρικό αγώνα της «γαλανόλευκης».
Κάτω από το λιοπύρι του Μπέλο Οριζόντε, με τη θερμοκρασία να ξεπερνάει και τους 26 βαθμούς Κελσίου, στη μία ακριβώς το μεσημέρι δόθηκε η πρώτη σέντρα του αγώνα. Δεν πρόλαβαν να περάσουν 300 δευτερόλεπτα και η Εθνική μας ομάδα βρέθηκε, από ένα λάθος στην άμυνα, πίσω στο σκορ. Το πάρτι στην εξέδρα είχε αρχίσει. Σιγή στην ελληνική κερκίδα που αριθμούσε αρκετούς Έλληνες και σε διάφορα άλλα σημεία τις κερκίδας. Κακός οιωνός το γρήγορο γκολ…
Θα έπρεπε να περάσουν αρκετά λεπτά μέχρι να αναθαρρήσει και η ελληνική κερκίδα. Ήδη, η επιμονή των ανθρώπων της FIFA να καταδιώκουν τους δύο Έλληνες που έδιναν παλμό στην εξέδρα με το τύμπανο και την τρομπέτα είχε δημιουργήσει εκνευρισμό. Τελικά, η τρομπέτα θα έκανε ξανά την εμφάνισή της στα… κρυφά λίγο πριν από το τέλος του αγώνα, κρατώντας τον ρυθμό στους Έλληνες φιλάθλους που τραγούδησαν τον Εθνικό ύμνο.
Η λήξη του πρώτου ημιχρόνου με το σκορ στο 1-0, δημιουργούσε ελπίδες στους Έλληνες φιλάθλους ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει μετά την ανάπαυλα. Ωστόσο, η γιορτή των Κολομβιανών στην εξέδρα καλά κρατούσε. Κι αφού όλοι πήραν εκ νέου τις θέσεις τους για την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, μόλις 13 λεπτά αργότερα ήρθε και το δεύτερο γκολ για τους Κολομβιανούς. Όταν δε, στην επόμενη φάση ο Γκέκας προ κενής εστίας σημάδεψε το δοκάρι, σιγά-σιγά οι ελπίδες των Ελλήνων άρχισαν να εξανεμίζονται… Το τρίτο γκολ των Κολομβιανών, που ήρθε στις καθυστερήσεις του αγώνα, ήταν και το τελειωτικό χτύπημα για την Εθνική. Ένα γκολ, που ίσως αποδειχθεί καθοριστικό στις ισοβαθμίες…
Με τη λήξη του αγώνα και τον ήλιο ακόμα ψηλά στον ουρανό του Μπέλο Οριζόντε να καίει τα σώματα των σχεδόν εξήντα χιλιάδων φιλάθλων που βρέθηκαν συνολικά στο γήπεδο, οι Κολομβιανοί ξέσπασαν σε έξαλλους πανηγυρισμούς. Την ίδια ώρα, οι διεθνείς μας κατευθύνθηκαν περίλυποι προς την ελληνική εξέδρα για να χειροκροτήσουν τους Έλληνες που… γύρισαν τον κόσμο για να βρεθούν στο πλευρό τους.
Ένα κοινό πάρτι ανάμεσα σε Κολομβιανούς, Έλληνες αλλά και όσους Βραζιλιάνους βρέθηκαν στο γήπεδο στήθηκε στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου. Με το ελληνικό τύμπανο και την τρομπέτα να δίνουν πλέον ανενόχλητα τον παλμό σε όλους τους φιλάθλους, η γιορτή του ποδοσφαίρου κράτησε μαζικά σχεδόν δύο ώρες μετά τη λήξη του αγώνα. Οι φωτογραφίες έδιναν και έπαιρναν και πολλοί φίλαθλοι αντάλλαζαν φανέλες. Το μήνυμα, ωστόσο, της συνέχειας, ήρθε από την ελληνική κερκίδα. Το θερμό χειροκρότημα στην ομάδα, και η διάθεση για τραγούδι, παρά την ήττα, τα έλεγε όλα. Υπάρχουν ακόμα δύο παιχνίδια. Μοιάζει βουνό, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Δεν τελειώσαμε ακόμη…
πηγη: protagon.gr