Μία ομάδα όλο πάθος και καρδιά μα πάνω από όλα ελληνική ψυχή παρουσιάστηκε στον αγωνιστικό χώρο του Εθνικού Σταδίου της Βαρσοβίας κάνοντας υπερήφανους τους χιλιάδες των Ελλήνων που βρέθηκαν στις εξέδρες. Δεν λύγισε στην κόντρα διαιτησία, δεν «μάσησε» από την έδρα, δεν φοβήθηκε παίζοντας με παίκτη λιγότερο.
Γράφει από τη Βαρσοβία ο Δημήτρης Κωτσέλης
Η Εθνική ομάδα, έδωσε τις απαντήσεις της και παρουσιάζοντας ηρωικό πρόσωπο στο β’ ημίχρονο του αγώνα, σε μία άκρως συγκινητική εμφάνιση κατάφερε όχι μόνο να πάρει τον εξαιρετικά πολύτιμο βαθμό στην πρεμιέρα με τους διοργανωτές Πολωνούς, αλλά βρέθηκε κάποια… χιλιοστά από το ιστορικό «τρίποντο».
Σε έναν αγώνα με απίστευτα έντονα συναισθήματα και μία εκπληκτική ατμόσφαιρα από Έλληνες και Πολωνούς φιλάθλους στο γήπεδο, η Εθνική μας απέδειξε για μία ακόμα φορά πώς θα πρέπει να.. ματώσεις για να τη νικήσεις και έστειλε σε όλη την Ευρώπη μήνυμα ότι οι Έλληνες είναι εδώ και παρά τις δυσκολίες που θα βρουν στο δρόμο τους, η τελική νίκη έπειτα από πίστη και σκληρή προσπάθεια θα είναι δική τους.
Γιατί, το αποτέλεσμα αυτό, μόνο με νίκη μοιάζει, με ένα διαιτητή που εφηύρε την αποβολή του Παπασταθόπουλου ενώ το οριακό και αμφιλεγόμενο οφσάιντ στη φάση όπου αν μέτραγε το γκολ θα γραφόταν το 2-1, προτίμησε να το αφήσει όχι υπέρ του επιτιθέμενου αλλά του αμυντικού! Κι όλα αυτά, ενώ το μουδιασμένο ξεκίνημα της Εθνικής στον αγώνα σε συνδυασμό με την ώθηση που έδωσαν οι 50 και πλέον χιλιάδες οπαδοί τους είχαν φέρει την «γαλανόλευκη» να κυνηγάει το σκορ.
Τι κι αν συνέβησαν λοιπόν όλα αυτά; Τι κι αν ο Αβραάμ τραυματίστηκε στην αρχή του ματς και το αμυντικό δίδυμο της Ελλάδας διαλύθηκε σε λίγα λεπτά. Ένα Κυριάκος Παπαδόπουλος που σου έδινε την εντύπωση ότι κατάπινε κάθε αμυντικό, έδειξε πως αξίζει να συγκαταλέγεται – δίχως καμία υπερβολή – στους κορυφαίoυς αμυντικούς παγκοσμίως στην ηλικία του αυτή την περίοδο. Ένας παθιασμένος Καραγκούνης που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης και δεν συγχώρεσε ποτέ στον εαυτό του το χαμένο πέναλτι. Ένα γίγαντας Σαλπιγγίδης που ήρθε από τον πάγκο και μας θύμισε πως αποτελεί την τελευταία τριετία των μεγάλο σκόρερ της ομάδας πετυχαίνοντας όλα τα ιστορικά γκολ. Αυτοί, και όλα τα παιδιά που αγωνίστηκαν ή έμειναν στον πάγκο έσπρωξαν την ομάδα στην ανατροπή.
Αυτά τα ψυχικά αποθέματα που έβγαλαν οι Έλληνες διεθνείς όταν ο καθένας θα πίστευε πώς το ματς έχει… κλειδώσει για τους Πολωνούς και το πάρτι θα άρχιζε για τα καλά στη Βαρσοβία, συγκίνησαν τους φίλους της «γαλανόλευκης» και τους έκαναν να τραγουδούν σε όλο τον αγώνα. Η υπόκλιση στα παιδιά του Σάντος δεν είναι μονάχα ελληνική. Ήδη τα ευρωπαϊκά μέσα αναφέρονται με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια στην ψυχική δύναμη που έδειξαν οι Έλληνες. Και το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ…
Δεν τελειώνει εδώ καθώς πλέον (μετά και τη νίκη της Ρωσίας επί της Τσεχίας), η Ελλάδα νικώντας (ή έστω μένοντας στο «χ») τους Τσέχους στο Βρότσλαβ σε περίπτωση νίκης των ισχυρότατων Ρώσων κόντρα στους Πολωνούς, θα έχει το πάνω χέρι, και μάλιστα σε αγώνα με την θεωρητικά αδιάφορη Ρωσία. Έτσι, οι Έλληνες παίκτες πρέπει να κρατήσουν τα θετικά του αγώνα της πρεμιέρας, να ανεβάσουν την ψυχολογία τους αντλώντας δυνάμεις από τον αγώνα αυτό και να δουν πώς πέτυχαν κάτι πολύ σπουδαίο, το οποίο μάλιστα θα μπορέσουν να το κάνουν ακόμα σπουδαιότερο αν του δώσουν και συνέχεια. Και θα τα καταφέρουν…