Το 6ο της ταξίδι στη Βαλτική θα πραγματοποιήσει η Εθνική μας ομάδα τον προσεχή Ιούνιο, στην μετασιοβετική εποχή, θέλοντας αυτή τη φορά να πετύχει την πρώτη της νίκη σε λιθουανικό έδαφος, έχοντας ήδη αγωνιστεί 11 φορές εντός και εκτός έδρας με βαλτική χώρα σε κάθε διοργάνωση.
Γράφει ο Δημήτρης Κωτσέλης
Σχεδόν… οκτώ χιλιάδες μέρες συμπληρώνονται την περίοδο που θα βρεθεί στην Λιθουανία η Εθνική μας ομάδα, από την ένταξη της βαλτικής χώρας στον ΟΗΕ και την επισημοποίηση της ανεξαρτησίας της ως πρώην Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Μεταφράζοντας σε έτη, πρόκειται περίπου για μια εικοσαετία κατά την οποία πολλά άλλαξαν και στις τρεις βαλτικές χώρες (Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία), χωρίς ωστόσο μέχρι και σήμερα να μπορέσουν να κάνουν τόσο μεγάλα ποδοσφαιρικά βήματα ώστε να συγκαταλέγονται στις υπολογίσιμες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Άλλωστε, η Λιθουανία κατά κύριο λόγο, αλλά και η Λετονία έχουν ως εθνικό σπορ το μπάσκετ, με τους Λιθουανούς μπασκετμπολίστες να αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα αστέρια της παγκόσμιας σκηνής.
Η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου έχει αντιμετωπίσει κατά το παρελθόν και τις τρεις βαλτικές εθνικές, σε 11 αναμετρήσεις φιλικών και επίσημων, μετρώντας μάλιστα 8 διαδοχικά παιχνίδια δίχως ήττα με τελευταία αυτή το μακρινό πια 1999, μέσα στην Αθήνα από τη Λετονία με 1-2. Τις περισσότερες κόντρες τις είχε με τη Λετονία, ενώ η μόνη «γαλανόλευκη» ήττα επί βαλτικού εδάφους ήταν σε φιλικό ματς το 1995 στο Βίλνιους από τη Λιθουανία. Στην ίδια δηλαδή πόλη που θα αγωνιστεί η ομάδα του Σάντος σε λίγες ημέρες από τώρα με στόχο φυσικά τη νίκη που θα τη φέρει ακόμα πιο κοντά στην πρόκριση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας.
Πάντως, στον τρέχοντα προκριματικό γύρο, η Εθνική μας ομάδα κληρώθηκε στον όμιλο με Λιθουανία αλλά και με Λετονία, έχοντας ήδη πετύχει το «2 στα 2», και ευελπιστεί πώς θα περάσει και από τη λιθουανική πρωτεύουσα, όπως ακριβώς το πέτυχε και στη Ρίγα τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Οι τρεις χώρες της Βαλτικής, στην πραγματικότητα έχουν μικρές διαφορές στην ποδοσφαιρική τους δυναμική, ενώ ανά περίοδο κάποια προσπαθεί να ξεφύγει από τις άλλες. Λετονία και Λιθουανία εναλλάσσονται στις κατακτήσεις των Βαλτικών Κυπέλλων, αλλά η Εσθονία ήταν εκείνη που έφτασε κοντά στο θαύμα της πρόκρισης στα τελικά του Euro 2012, όταν τερμάτισε 2η πίσω από την Ιταλία και έχασε την πρόκριση στα μπαράζ από την Ιρλανδία. Μία ευρωπαϊκή πρόκριση που είχε προλάβει να πετύχει η Λετονία το 2004, στην διοργάνωση της Πορτογαλίας όπου έμελλε να γραφεί με χρυσά γράμματα στην βίβλο του ελληνικού αθλητισμού.
Σε ότι αφορά τα εκτός έδρας παιχνίδια της Εθνικής μας στη Βαλτική, αυτό θα είναι μόλις το 6ο, σε αυτή την περίπου εικοσαετή ιστορία τους, και όλοι στη «γαλανόλευκη» ομάδα ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να αποδράσουν με ένα καθόλα κρίσιμο «διπλό» από το Βίλνιους, το οποίο θα φέρει την Εθνική μας ένα βήμα από το να «κλειδώσει» στην χειρότερη των περιπτώσεων την διεκδίκηση της πρόκρισης μέσω των μπαράζ. Το πολυπόθητο ταξίδι για τη Βραζιλία είναι τόσο κοντά όσο και μακριά, και ο… σταθμός «Βίλνιους» πρέπει να ανάψει πράσινο φως στην Εθνική και να της δώσει νέα ώθηση για να βρεθεί το επόμενο καλοκαίρι στα γήπεδα της Βραζιλίας για την τρίτη συμμετοχή της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η προϊστορία δείχνει πως εν γένει, οι βαλτικές χώρες μας… ταιριάζουν και η Εθνική μας ομάδα δεν έχει παρά να πετύχει την 7η νίκη της κόντρα σε μία εκ των τριών βαλτικών…